آیینه ی شعر
مُهر هنر شده سخن ماندگار ما شعر و ادب گذشته ی ما یادگار ما
قرآن کتاب حکمت دل ها، نموده است دُرها، نثار این هنرپایدار ما
فردوسی وکسایی و انصار و رودکی روح حماسه و سخن آبدار ما
شهد کلام حافظ و سعدی و مولوی کرده عسل چنین، غزل شهریار ما
آیینه ایست، شعر ،که در آن مصور است تصویر ساکنان غیور دیار ما
وقتی که روح ،خسته ز اعداد می شود گلواژه هاست رمز امان و قرار ما
در عصر انجمادِ محبت شکفته است در گلشن ادب گل فصل بهار ما
گرچه سکوت اوج سخن های عاشقی است از گفتن وسکوت ،گذشته است کار ما
آنجا که عشق تست ،چه پروا، ز دیر و زود خوشبوست، چون وصال گل انتظار ما
«سجاد»در غزل به غزالان بگو خوش است با نای مولوی سخن روزگار ما
سیدابراهیم سجادی زاده . گنبد کاووس
24/6/94