و یاد متی ؟
و یاد متی از او وقتا کی مارمَ گندم خُراس مکرد چُقزر کیف مکردیم وقتی کی دستِ خُراس و دست ما مفتی و چند دورم ما تُوُپِلِچش مداییم .
ویاد متی او وقتا کی خُردی بیییم و خُدِی خر تَ گدار اُوِ سِل مرفتیم فکر مکردیم یک کمی اوطرف تر دگه اَخر دنیا نَ و بعد از دیشکجو دگه هچ قلعه و وَلَیَتی وجید ندره .
و یاد متی از او وقتا کی برق نبی چِ جری دوری چراغ گردسز مثلی پرپری جعم مرفتیم تَ مشقامَر بنیسیم . بعضی وقتام کی جَومَ پاک مفتی و مخاستیم قلم د بغل هم فرِ کنیم قلم وَر چراغ مخرد و لامپش مفتی و مشکست بعدش کو معلیم بی دگه ، یک شگم لَت مخردیم و مرفتیم مثلی بچی نُقل دخُو مرفتیم . فرداشم کو خواب دُبره یک شگم لَت از معلم مخردیم چونکی مشقامر بننیشته بیییم . فرداشَوَم وقتی مهمو می یَمَ مارمَ تعریف مکرد کی دشنه چی اتفاقی بفتیه و د اَخرش مگفت : خدا رحم کرد کی فقط لامپش بشکست وگرنه اگر چراغ کله پا مرفت نفتش مرخت و خنه و بنه مَ اَتَش دمگرفت . بعدشم مهمنا مگفتن : بلی وازم خدا رحم کرده . البته پیرمَ از زِرِ چشم هی نگا مکردُ چشمله مدا چونکی مجبور رفته بی 10 تمن بته و یک لامپی نو وستنه . هر چی کی بی یادش بخیر و خداییش خدا خوب رحم مکرد .
و یاد متی از او وقتا کی چراغ گردسز قدیمی رفت و رفتیم چراغ تُری وستوندیم و خوشحال بیییم کی دگه ای لامپش بِ ای راحتی ها نمفته کی بشکینه و دگه ای مثلی چراغ گردسز تَرَپُ گُرُپ ندره . ولی ایجری نبی و فقط معطل بی کی چند تَ تلمبه بیشتر بزنیش ، ومنده فوری ترش مرخت ُ وازم ….
و یاد متی از او وقتا کی یک مدتی تمومی چراغ تری ها و حتی چراغ گردسزار جعم کرده بیییم و مردم با چراغ دستی (فانوس) شور به سر مبردن چونکه زمان جنگ بی و او جیر کی مگفتن عراق چند تَ از پالایشگاههار بزیه بی و نفت پیدا نمرفت .
بعد از ای ماجراها بی کی برق اَمَ و مشکلات همچی بگی و بنگی کمتر رفت .البته برقم او اولاش کم معریکه نداشت چونکه مگفتن چند تَ از ای قدیمی ترا وقتی مخستن لامپ برقشر خَمِش کنن هر چی پُف مکردن خمش نمرفته .
اوسنه بلدم سگزی دندک زردم دگزی
موش مسوره مکرد گربه بچه نعره مکرد
خاک ور سر گاو زرد که جول خر پینه مکرد
بیاد اوسنه های قدیمی پیر ومارامه
زبان مادری را پاس بداریم :
دوستان بلّی مره یعنی چی؟
بلی مره: می تونه چند تا معنی داشته باشه بستگی به لحظه بکار بردنش داره ولی به نظر من یعنی گوشاش دراز میشه
یعنی دیده می شود
البته درباره جراغ توری پیرم مگفت فرمش کردبیم شیشیه محافظش بندزیم یک دفعه گی دییم تِ (سعید) توری با دستت هموجر که چراغ روشن بی با دستت بکندی
یادش بخیر او وقتی کی از خو ورمخستیم مدییم خنمه پر دودرفته از بس کی چراغ گرسوز مه دود کرده – یادش بخیر خشخشی کردن – یادش بخیر از قلعه به تی او مرفتیم به غوته – کغذ کام بزی مکردیم سورخو سفید یادته – راستی از وقتی کی شو با چراغ توری دزمستو مرفتیم به شو نشینی و برف د زر پام کرت و کرت مکرد یادت میه