شعر با گویش خراسانی (کهنه ای )
رفق مَ
ای رفق م و مارش ممنه بعضی کراش و برارش ممنه
هی مخه خودی بچش بزی کنه ولی نمتنه کی کارش ممنه
فردا اُوشَ اگر اُو بگیره بنده ی خدا شیارش ممنه
وقتی کی هندونر بجا کنه خربزه ها و خیارش ممنه
همیشه کراش قره قطی مره همیشه گوشه و کنارش ممنه
وقتی کی سفیدلاش بفروشه هنز کار دَرَ چنارش ممنه
خور پای تغش درو کنه خور کال مزارش ممنه
صبحنه نمخره و بدر مره همیشه شومُ نهارش ممنه
روز عیدم اگه ورهم نگرده همه ی ایل و تبارش ممنه
عیدتَ مبرک بشَ
سید ابراهیم سجادی زاده
دستت درد نبینه اقای سجادی زاده